منو
منو
آب یکی از منابع کلیدی و حیاتی در قرن حاضر است و بخصوص در کشور ما به دلیل استفاده بیش از حد از منابع آب زیرزمینی و اسراف، قدیمی و فرسوده بودن تاسیسات و زیرساخت های آب و فاضلاب و … جلوگیری از هدر رفتن آب بسیار اهمیت دارد منابع آبی کره زمین بسیار عظیم و گسترده هستند اما فقط 5.2 درصد از این آب ها آب شیرین هستند. 70 درصد از این آب ها ی شیرین هم در درون یخ ها حبس شده اند. از سال 1970 ، 35 درصد از منابع آب شیرین کاهش پیدا کرده است در حالی که تقاضا برای آب شیرین در همین بازه زمانی 40 درصد افزایش داشته است. 800 میلیون نفر در دنیا دسترسی به آب شیرین سالم ندارند و 5.3 میلیون نفر هر ساله در اثر استفاده از آب های آلوده می میرند. کمبود آب تاثیر منفی بر روی رشد اقتصادی در سرتاسر دنیا خواهد گذاشت مگر اینکه سرمایه گذاری های قابل ملاحظه ای در زمینه فناوری و زیرساخت های آب و فاضلاب صورت گیرد.
با توجه به میزان منابع آب و سرانه مصرف، ایران از جمله کشورهایی است که در گروه کشورهای مواجه با کمبود فیزیکی آب قرار دارد. این گروه شامل کشورهایست که در سال 2025 با کمبود فیزیکی آب مواجه هستند. این بدان معناست که حتی با بالاترین راندمان و بهره وری ممکن در مصرف آب، برای تأمین نیازهایشان آب کافی در اختیار نخواهند داشت. حدود 25 درصد مردم جهان از جمله ایران مشمول این گروه می باشند.
براساس شاخص فالکن مارک، کشور ایران در آستانه قرار گرفتن در بحران آبی است. با توجه به اینکه در دهه 1380 و 1390 خورشیدی حدود 69 درصد از کل آب تجدیدپذیر سالیانه مورد استفاده قرار میگیرد، براساس شاخص سازمان ملل، ایران نیز اکنون در وضعیت بحران شدید آبی قرار دارد. بر اساس شاخص مؤسسه بین المللی مدیریت آب ، ایران در وضعیت بحران شدید آبی قرار دارد. بنا بر شاخصهای ذکر شده، کشور ایران برای حفظ وضع موجود خود تا سال 2025 باید بتواند 112 درصد به منابع آب قابل استحصال خود بیفزاید که این مقدار با توجه به امکانات و منابع آب موجود غیرممکن به نظر میرسد. پس نیاز به سرمایه گذاری قابل ملاحظه ای در زمینه فناوری و توسعه، نگهداری و بازسازی زیرساخت های آب و فاضلاب می باشد. پلی یوریا بهترین انتخاب جهت مرمت و بازسازی تاسیسات، مخازن، حوضچه ها، استخرها، خطوط لوله و … و استفاده مجدد و طولانی مدت از آنها می باشد. آب بند کردن، تعمیر و نوسازی کانال ها، تونل ها، لوله های آب و فاضلاب، مخازن و … با استفاده از این فناوری پوشش پلیمری، می تواند از هدر رفتن آب در طول شبکه انتقال و یا از درون مخازن و استخر ها و همچنین نشت فاضلاب به آبهای زیرزمینی و زمین های کشاورزی به میزان قابل توجهی جلوگیری نماید.
